۱۴۰۴ آبان ۲۳, جمعه

ملی‌گرایی در جمهوری اسلامی؛ ابزاری برای اعتراف به شکست

پایتخت ایران هفته گذشته شاهد مراسمی برآمده از اتاق‌فکرهای امنیتی جمهوری اسلامی و در راستای پروژه‌هایی برای «بقای نظام» بود. رونمایی از سنگ‌نگاره «شاپور اول ساسانی» به همراه اجرای سرود ملی «ای ایران» آن هم در «میدان انقلاب»! سنگ‌نگاره‌ای که پادشاه سوار بر اسب ایرانی در حالیکه والرین امپراطور روم مقابل او زانو زده و برداشتی از پیروزی ایران بر رومیان بود را به تصویر می‌کشید.

اتاق فکرهای جمهوری اسلامی مدتهاست که ملی‌گرایی را نه به عنوان یک ایدئولوژی پیش‌برنده برای ایران، بلکه با هدف سوءاستفاده ابزاری برای «بقای نظام» در محور طراحی‌های خود قرار داده‌اند؛ فارغ از آنکه ملی‌گرایی و جمهوری اسلامی جمع اضدادند!

روح‌الله خمینی رهبر انقلاب ۵۷ معتقد بود ملی‌گرایی «کفر» و اساس بدبختی مسلمین است. او ملی‌گرایان را لشکرهای شیاطین و عمال غرب می دانست.

میرحسین موسوی نخست وزیر دوران طلایی رژیم، آذرماه ۱۳۶۱ با کنایه به دوران پهلوی گفته بود «خرابه‌های تخت جمشید را از خاک بیرون کشیدند و تاریخ ساختند تا ملت اجبارا به تاریخ بیگانه از اسلام افتخار کند. می‌گفتند شما داریوش‌ها و کورو‌ش‌ها را دارید تا کشور را اسلام‌زدایی کنند.»

انقلابیون پنجاه‌وهفتیِ حاکم بر ایران، نیم قرن پس از انقلاب‌شان دریافته‌اند که همه ایدئولوژی‌هایی که زمانی برای اداره کشور و به عنوان «آرمان انقلاب» مطرح می کردند سست، تهی و تمام‌شده هستند و در مقابل، آنچه در میان شهروندان ایران روز به روز نیرومندتر می شود و نظریه‌هایی کارگشا برای حل بحران‌های عمیق و انباشته کشور دارد، و ملت ایران را به دیروز و امروز و آینده آگاه می‌کند ملی‌گرایی است

به همین علت است که در شرایط احتضار و در آستانه فروپاشی جمهوری اسلامی، تئوریسین‌های امنیتی حکومت، به درگاه تاریخ ملت ایران متوسل شده تا شاید فرجی برای «بقا» باشد!

اینهمه در حالیست که در «میدان انقلاب» تهران فقط امپراطور روم نبود که شکست‌خورده، به شاهنشاه ایران تعظیم کرد؛ جمهوری اسلامی نیز به شکستی بزرگ اعتراف و در برابر شکوه ایران سر فرود آورد و تسلیم شد!

نزدیک به نیم قرن پیش انقلابیون با تمام حرارت و هیجان‌شان می گفتند ما علیه «دوران ۲۵۰۰ ساله ستمشاهی» شوریده‌ایم! آنها شورشگرانی علیه تاریخ و گذشته ایران بودند اما اکنون با کارنامه‌ای سیاه و نیم قرن تباهکاری، در «میدان انقلاب» در برابر بزرگی تاریخ ایران و تاریخ شاهنشاهی این سرزمین کهن زانو زدند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر