وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی بر سه سناریو
«آرام»، «ترکیبی» و «مجازی» برای بازگشایی مدارس در سال جدید و «با توجه به شرایط کشور»
خبر داده است. فعالان صنفی آموزش نسبت به آسیبهای مجازی شدن آموزش در سال تحصیلی پیش
رو برای دانشآموزان هشدار دادهاند.
علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان
اعلام کرده: «برای بازگشایی مدارس سه سناریو در نظر گرفته شده است که بر اساس شرایط
کشور در آن ایام اجرا میشود؛ سناریوهای بازگشایی آرام، ترکیبی و مجازی.»
در آموزش مجازی یا همان آنلاین دانشآموزان
سر کلاس درس حاضر نمیشوند و به صورت آنلاین آموزش را دنبال میکنند. در آموزش ترکیبی
دانشآموزان به صورت نوبتی در کلاسها حاضر میشوند و بخشی از آموزش به شکل آنلاین
ارائه میشود.
همچنین به نظر میرسد منظور وزیر آموزش و
پرورش از بازگشایی آرام، بازگشایی تدریجی باشد که به معنای شروع آرام و مرحلهای آموزش
حضوری با توجه به شرایط هر استان و شهر خواهد بود
دو موضوع شروع دوباره جنگ با اسراییل و همچنین بحران شدید کمبود آب و انرژی از دلائل اصلی احتمال مجازی شدن آموزش در مدارس ایران طی سال تحصیلی آینده عنوان شده است.
در ماههای گذشته برخی مراکز آموزشی هنگام
آزمونها با قطع برق مواجه شدند که باعث اختلال در فرایند امتحانات شده است. این مشکل،
ضرورت برنامهریزی دقیقتر برای سنجش و ارزشیابی دانشآموزان را دوچندان میکند.
این در حالیست که در آنسو اتفاقا قطع مکرر
برق و خاموش شدن مودم اینترنت منازل و اختلال در اینترنت موبایل میتواند روند آموزش
آنلاین را به بحران دیگری برای دانشآموزان و آموزگاران و خانوادهها تبدیل کند.
کارشناسان با توجه به تجربه دوران اپیدمی
کرونا و همچنین تعطیلی مدارس در برخی شهرها به علت آلودگی هوا و کمبود گاز و برق در
سالهای گذشته، هشدار میدهند که آموزش مجازی بدون برق پایدار و اینترنت پرسرعت کارایی
لازم را ندارد. این مسئله در مناطق محروم و دورافتاده، بیش از سایر نقاط کشور نگرانکننده
است و خطر ایجاد شکاف آموزشی را افزایش میدهد.
با جدی شدن احتمال آنلاین شدن آموزش مدارس
در سال تحصیلی جدید، هزاران تن از آموزگاران و والدین دانشآموزان کارزاری علیه این
برنامه وزارت آموزش و پرورش راهاندازی کردهاند.
امضاکنندگان ضمن اعلام مخالفت با آموزش مجازی
نوشتهاند «تجربهٔ سالهای اخیر نشان داده است که آموزش مجازی، به ویژه در مقاطع ابتدایی
و دروس علوم پایه، آسیبهای جدی و جبرانناپذیری به فرزندان ما وارد کرده است.
«کاهش کیفیت
یادگیری در علوم پایه»، « آسیب به رشد اجتماعی و ارتباطی دانشآموزان»، «ایجاد بیعدالتی
آموزشی میان خانوادهها»، «افت انگیزه و تمرکز در فرایند یادگیری»، «تضعیف مهارتهای
پایهای همچون نوشتن و تمرین حضوری»، و «بروز آسیبهای جسمی و روانی ناشی از استفادهٔ
مداوم از وسایل دیجیتال» از دلائل مخالفت امضاکنندگان با آموزش آنلاین است.
آموزش و پرورش در حالی والدین و آموزگاران
را با طرح سه سناریو برای سال تحصیلی پیشرو بلاتکلیف گذاشته که برخی از والدین شهریههای
چند ده و چند صد میلیون تومان تومانی برای آموزش فرزندان خود در مدارس غیرانتفاعی پرداخت
میکنند.
بر اساس گزارشها بسیاری از والدین، بهویژه
در مدارس غیرانتفاعی، نمیدانند برای چه نوع آموزشی هزینه میپردازند و آیا در صورت
غیرحضوری شدن کلاسها، بخشی از این هزینهها عودت داده میشود یا خیر.
وبسایت «تابناک» گزارش داده این روزها حتی بسیاری از مدارس دولتی برای ثبتنام دانشآموزان مبالغی از خانوادهها دریافت میکنند. مدارس غیردولتی نیز هزینههای بالای چند ده میلیون تومانی دارند که حاضر به کاهش آنها نیستند. در این میان، دغدغههای خانوادهها افزایش یافته است. تماسهای متعدد مخاطبان با سرویس اجتماعی تابناک نشاندهنده نگرانی والدین است. آنها میپرسند: «شنیدهایم که سال آینده ممکن است آموزش بهصورت مجازی باشد. در این صورت، تکلیف هزینههای بالای ثبتنام در مدارس غیرانتفاعی چه میشود؟ آیا بخشی از این مبالغ بازگردانده خواهد شد؟
حسین صادقی، رئیس مرکز اطلاعرسانی وزارت
آموزش و پرورش در گفتگو با «تابناک» با اشاره به اینکه ترجیح وزارت آموزش و پرورش آموزش
حضوری است گفته «هنوز تصمیم قطعی در این باره اعلام نشده و باید منتظر تصمیمگیری مبتنی
بر پیشبینیهای مسئولان باشیم.
رئیس مرکز اطلاعرسانی وزارت آموزش و پرورش
درباره احتمال بازگرداندن بخشی از هزینههای ثبتنام در صورت غیرحضوری شدن مدارس گفته
«در دوران کرونا مصوبهای در این زمینه وجود داشت که چندان اجرا نشد. امیدواریم تصمیمات
زودتر نهایی شود تا بتوان درباره این دغدغهها تصمیمگیری کرد.
خبرگزاری «تابناک» تأکید کرده ابهامات موجود
درباره سال تحصیلی آینده، فراتر از یک چالش آموزشی، تهدیدی برای امنیت روانی خانوادههاست.
در شرایطی که جامعه با پیامدهای اقتصادی، سیاسی جنگ ۱۲ روزه و
ناترازیهای انرژی و خاموشی و … دستوپنجه نرم میکند، عدم شفافیت در تصمیمگیریهای
آموزشی، بار اضافهای بر دوش والدین و دانشآموزان میگذارد. خانوادهها نیازمند حداقلی
از پیشبینیپذیری هستند تا بتوانند برنامهریزی مالی و روانی کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر