صفحات
▼
۱۴۰۴ تیر ۱۷, سهشنبه
تقلا برای تحقق «نظم نوین خاورمیانه» در بستر «(نا)نظم نوین جهانی»
»باشد که
نخستین سنگ را آنکس از میان شما پرتاب کند که معصیتی مرتکب نشده باشد.»[۱] این نقلقول از انجیل
یوحنا، آخرین کلماتی است که پوتین با نیشخندی معنادار در نشست خبری مجمع بینالمللی
اقتصادی پترزبورگ در پاسخ به این پرسش بیان کرد: «پیش از این اذعان کردهاید که کشورهای
اروپایی و سایر کشورها رویهای خطا را در رابطه با روسیه پی گرفتهاند. انتهای سال
جاری، شما چه بهعنوان رئیسجمهور و چه بهعنوان نخستوزیر، یکچهارم قرن خواهد شد
که بر سر کار هستید. با نگاه به گذشته، آیا خود شما خطایی مرتکب شدهاید؟» پوتین این
قول مسیح را در ۱۸ ژوئن نقل کرد؛ یعنی پنج روز پس از آغاز تجاوز
نظامی اسرائیل، برخلاف تمامی مفاد و قوانین بینالمللی، به ایران و در حالی که بیست
ماه از آغاز عملیات شنیع نسلکشی در غزه میگذشت. درست یک روز پیش از آن، ۱۷ ژوئن، در حاشیهی نشست گروه هفت (G7) صدراعظم آلمان فردریش مرتز آشکارا و بدون هیچ پردهپوشی در حمایت مطلق
از تجاوز اسرائیل گفته بود که «اسرائیل کار کثیف را بهجای همهی ما انجام میدهد»[۲] و به ارتشی «ادای احترام»
کرد که «تعفن بیدادش» جهان را به تهوع کشانده است؛ ارتشی که پس از تخریب خشتخشت هر
بنایی که در باریکهی غزه از خاک سربرآورده بود و به گروگان گرفتن قریب به دو میلیون
انسان و بستن تمامی راههای امدادرسانی، در جدیدترین ابتکار سفاکانهاش با تأسیس شرکت
«حقوق بشری» و با به گلوله بستن دلبهخواهی هزاران گرسنه که برای بستهی غذایی صف
کشیدهاند، نسخهی آخرالزمانی «اسکویید گیم»[۳] را به نمایش گذاشته است.

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر