آخرین دور از مذاکرات هستهای میان نمایندگان
جمهوری اسلامی و سه کشور اروپایی عضو برجام (آلمان، فرانسه و بریتانیا) سهشنبه چهارم
شهریورماه ۱۴۰۴ در شهر ژنو سوئیس برگزار شد.
در همین ارتباط کاظم غریبآبادی طی متنی کوتاه
در رسانههای اجتماعی نوشت: «زمان آن است که سه کشور اروپایی و شورای امنیت سازمان
ملل انتخاب درستی انجام دهند و به دیپلماسی، زمان و فضا بدهند.»
مجید تختروانچی و کاظم غریبآبادی معاونان
وزات خارجه به عنوان نمایندگان جمهوری اسلامی در جلسه چهارم شهریور حضور داشتند.
منابع داخلی در ایران گزارش دادند که «تهدید
اروپا به فعال کردن مکانیسم ماشه و همچنین برخی از مباحث در ارتباط با تمدید قطعنامه
۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل»، محور اصلی مذاکرات تهران و طرفین اروپایی بود.
لارنس نورمن خبرنگار والاستریت ژورنال به نقل از منابع آگاه در شبکه اجتماعی ایکس نوشت مذاکرات تهران و سه کشور اروپایی به «نتیجهای قطعی» نیانجامید. او افزود: «اگرچه [رژیم] ایران برخی تعهدات را مطرح کرد، اما این وعدهها فاقد جزئیات و محتوای کافی بودند.
باراک راوید خبرنگار «آکسیوس» نیز در «ایکس»
نوشت، گفتگوهای ژنو «فاجعهبار نبود»، اما «هیچ پیشرفتی هم حاصل نشد» زیرا هیأت جمهوری
اسلامی «هیچ پیشنهاد عملی» در خصوص مباحث مورد اختلاف ارائه نداد.
این خبرنگار نوشت: «ایرانیها پیشنهادات ملموس
و دقیقی روی میز نگذاشتند… تنها ۵ روز مهلت باقی مانده و مقامات سه کشور اروپایی
و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا میبایست درباره فعال ساختن فوری مکانیسم ماشه
تصمیم بگیرند.»
نمایندگان اروپایی گزارش نشست ژنو را در اختیار
وزیران خارجه کشورهای خود قرار خواهند داد تا در روزهای آینده درباره فعال کردن مکانیسم
ماشه تصمیم بگیرند.
سه قدرت اروپایی تا نهم شهریورماه به تهران
فرصت دادند تا به میز مذاکرات بازگردد و شروط سهگانه را قبول کند. وزرای خارجه اتحادیه
اروپا حدود یک ماه قبل برای تمدید مهلت «مکانیسم ماشه» سه شرط پیش روی جمهوری اسلامی
گذاشتند: پایبندی به تعهدات برجام از جمله همکاری کامل با آژانس بینالمللی انرژی اتمی،
پاسخگویی درباره محل اورانیومهای غنیشده که دستکم ۴۰۰ کیلوگرم
آن غلظت ۶۰ درصدی دارد و آمادگی برای مذاکره با آمریکا؛ اما این شروط همان زمان نیز
با مخالفت تهران روبرو شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر